Ja, wat moet je met je oude oven na ontelbare keren stoken, elementen vervangen, repareren etc.? Maak er eens een houtoventje van om er nog iets langer plezier van te hebben en lekker te experimenteren.

Dat zou je dan kunnen doen om raku te stoken, maar waarom geen steengoed stoken? Denk er wel altijd aan dat houtstoken iets totaal anders is dan electrisch: je moet er steeds bijblijven, je hebt meer ruimte nodig (houtopslag, vonken) en je eist veel meer van de oven. Deze zal dan ook sneller verslijten en kapot gaan. En dat moet niet gebeuren als hij net op temperatuur is....!

Onderstaand oventje kreeg ik van Susan Keene, keramiste in Enkhuizen, nadat hij het net voor een tentoonstelling had begeven. Dat gebeurt ook altijd op het slechtste moment...

Electrisch eraf gesloopt en de elementen verwijderd, de sleufjes gevuld met deken en de ingebouwde pyrometer aangesloten op een eigen kastje.

Vervolgens een stooksleuf met rooster gemaakt van vuurvaste stenen, alsof het een mini-fastfire houtoven moet worden. Daar de oven op gezet met een laagje deken ertussen voor eventuele hoogteverschillen. Twee openingen in de oven gemaakt en een aansluiting op de schoorsteen. Daarin ook een schuifje en een losse steen om de trek en de reduktie te regelen.

Het oventje is van het type downdraft: het vuur komt onderin binnen en gaat er aan de andere kant onderin uit, naar de schoorsteen. Dat is de meest efficiente manier van stoken omdat de vlam twee keer, omhoog en omlaag door de oven gaat en warmte afgeeft. Dit geeft ook een betere warmteverdeling.

Van een buurman kreeg ik een paar meter dubbelwandige pijp van zijn oude open haard, dus dat kwam goed uit, anders had ik hem helemaal van steen moeten optrekken.

Vervolgens een paar ovenplaten op maat gezaagd en de oven gevuld. Onderin nog een tweede pyrometer aangebracht en het stoken kon beginnen.

Hierboven de situatie na 13 uur stoken: ruim 1300 graden C. Ik geloof namelijk nog altijd dat langdurig stoken de mooiste potten oplevert. Beetje zout en soda erbij, o.a. in kleine bakjes. Daardoor krijgt de zachte steen van dit soort ovens er wel van langs en zal de oven, doordat de stenen zich volzuigen met zout, niet bijzonder lang meegaan.

Na afkoelen de onderstaande situatie: linksboven kegels 8,9 en 10 plat. Alles goed gaar, zowel boven als onderin de oven.

Onderin de oven deze situatie. Een bakje is gesprongen, gelukkig geen scherven ergens aan vast gebakken. Ziet er verder goed uit voor dit experiment.

Zoutbakjes waaruit het zout is verdampt lijken gevuld met een gesmolten groene knikker. Deze bakjes zijn slechts een paar keer te gebruiken, dan zijn ze kapotgestookt.

Hieronder kun je goed zien wat de ingang (onder) en de uitgang (boven) zijn van het oventje.

En daar staan de resultaten dan op een rijtje. Een oventje dat je in korte tijd maakt, minimaal houtverbruik en er komen evengoed leuke dingen uit. Dus waarom geen 'second life' voor je oven?

Dit smaakt voor mij naar meer, dus maar weer een volgende stook met dit oventje voorbereiden...